W oparciu o posiadane dokumenty należy sądzić, że szkoła w Kiełczewicach istniała od 1917 roku. Początkowo była to szkoła dwuklasowa. Uczęszczały do niej dzieci różnych wyznań – rzymsko-katolickiego, ewangelicko-augsburskiego i mojżeszowego. Nauka odbywała się w prywatnych mieszkaniach, m.in. u Pidków i Bartników w Kiełczewicach Maryjskich i u Mendykowskich, Filów i Deców na Borkowiźnie. Taki stopień organizacyjny utrzymuje się do 1924 roku. W roku szkolnym 1924/25 jest to już szkoła czteroklasowa. W latach 1925 – 32 wzrasta stopień organizacyjny szkoły do pięciu klas. W roku 1932/33 szkoła liczy siedem klas. Liczba uczniów w latach 30-tych wynosiła od 190 do 270. W pierwszym roku okupacji hitlerowskiej najprawdopodobniej nauka w szkole odbywała się niesystematycznie, o czym świadczy brak dokumentów. W latach 1940 – 1943 szkoła liczy sześć klas, a w roku następnym tylko pięć klas. Od pierwszego roku po wyzwoleniu do roku 1964 szkoła mieści się w budynku własnym adoptowanym z kościoła poniemieckiego we wsi Borkowizna. Znajdowały się tam trzy izby lekcyjne.
W 1960 roku rozpoczęto budowę nowej szkoły na gruntach we wsi Kiełczewice Górne. Nowy budynek szkolny oddano do użytku 10 października 1964 roku.
W związku z Jublieuszem 100-lecia szkoły został opracowany, pod redakcją Katarzyny Tuzimskiej, "Zarys monograficzny Publicznej Szkoły Podstawowej w Kiełczewicach Górnych", gdzie przedstawiona została historia powstania placówki i jej sztandaru.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
_6025_.jpg)
.jpg)
.jpg)
