Światowy Dzień Poezji w naszej szkole
Nie wiem, co to poezja,
nie wiem, po co i na co,
wiem, że czasami ludzie
czytają wiersze i płaczą,
a potem sami piszą,
mozolnie i nieudolnie,
by od dławiącej ciszy
łkające serce uwolnić.
W. Broniewski
21 marca, w pierwszym dniu kalendarzowej wiosny, obchodzony jest Światowy Dzień Poezji ustanowiony przez UNESCO w 1999 roku. Jego celem jest promocja czytania, pisania i nauczania poezji na całym świecie. Poezja łączy ludzi, skłania do refleksji, poznania myśli i emocji innych, wymaga od nas wyjścia poza schemat oraz wnikliwej uwagi. Taki dzień, to również doskonała okazja, by zastanowić się nad znaczeniem naszej polskiej poezji. Przez stulecia spełniała ona liczne zadania. Często uzależniona była od dziejów historii, czy światowych tendencji. Raz wyrażała żar uczuć i porywy serca, innym razem stawała się nośnikiem świadomości narodowej. Jednak zawsze miała dla nas Polaków znaczenie fundamentalne, a poeta cieszył się niezwykłym uznaniem wśród polskiej społeczności.
Ostatnie dziesięciolecia były dla polskiej poezji łaskawe. Mam na myśli Nagrody Nobla, które zostały przyznane najpierw 1980 roku Czesławowi Miłoszowi, a potem w roku 1996 Wisławie Szymborskiej. Literacką Nagrodę Nobla otrzymywali również polscy prozaicy: Henryk Sienkiewicz, Władysław Stanisław Reymont oraz Olga Tokarczuk. Wydarzenia te przyniosły dumę całemu narodowi polskiemu, ale także doceniły rangę i talent polskich piór, a pomnik, który pozostawili po sobie polscy poeci zdaje się być istotnie twardszy niż ze spiżu.
W naszej szkole również postanowiliśmy, że powitamy wiosnę poetyckim akcentem. W związku z tym, uczniowie z klasy 2 i 3 przygotowali z tej okazji wiersze o tematyce wiosennej autorstwa znanych polskich poetów. Wszystkim, którzy aktywnie zaangażowali się w ten dzień i uświetnili go swoją recytacją bardzo serdecznie dziękujemy. Jednocześnie zachęcamy wszystkich do czytania poezji!